En toen.....

In het weekend dat ik over ben gekomen heb ik gezellig samen met mijn ouders de inrichting van het huis gekocht (natuurlijk ikea). Helaas hebben ze de meubels een dag te laat geleverd zodat ik ze niet in elkaar kon zetten en mijn ouders ze niet konden zien.... Mijn ouders zouden op maandag weer doorrijden met de auto naar de peleponnesos en in de ochtend werd ik naar het vliegveld gebracht aangezien ik om 10:00 NL tijd weer een training van de anwb had. Dus om 3 uur in de nacht eruit om naar het vliegveld te gaan......Hoe raar is dat. Afscheid nemen van je ouders wetend dat je ze een tijdje niet ziet en afscheid nemen van je vriend die je na een week weer ziet EN DAT IN GRIEKENLAND OP HET VLIEGVELD!!!!

Op tijd terug voor de training,(wel erg gaar) en de hele week nog training gehad tot en met donderdag.
Op woensdag lekker uit gaan eten met mijn vriendinnetje eva en Rico. Dit was toch wel een zwaar afscheid maar ik wist dat de vriendschap die wij hebben dit makkelijk aan kan!.

Donderdag lekker naar huis en mijn lieve nichtje weer zien. Want zaterdag is het heel vroeg weggaan. Mijn zus is zo lief om mij weg te brengen. Maar eerst vrijdag nog lekker uit eten mijn Anne. Ook van haar moet ik natuurlijk uitgebreid afscheid nemen. Helaas liep het allemaal wat uit die dag maar wat blijkt hebben die dozen samen afspraak gemaakt en ga ik niet alleen uit eten met anne maar verschijnt ook eva nog in de deuropening!!!! Wat een lieve dinnetjes zijn dat toch.

De zenuwen lopen nu toch wel hoog op en helaas in de avond blijven de lekkere tapas niet in mijn maag zitten. Ik wil graag lekker naar mijn bedje maar niet voordat mijn dinnetjes nog een verassing voor mij hebben!!! Zij hebben al contact opgenomen met mijn zus en zullen meegaan om mij weg te brengen!!! Super leuk en ik ben blij verast. Op Schiphol komt ook ricardo mij gedag zeggen, wat een schatje is het toch!
Helaas waren de bagagebanden op schiphol defect en moeten we heel lang wachten. Omdat we zo lang in de rij hebben moeten staan hebben we helaas geen tijd om goed en fatsoenlijk afscheid te nemen. Ik sta nog in de rij en hoor ineens een snik langs me.... als ik mijn zus zie huilen hou ik het natuurlijk ook niet droog.......zwaar afscheid.... en al helemaal omdat het allemaal zo snel moet gaan. ik heb niet echt het idee dat ik afscheid heb kunnen nemen maar het is niet vaarwel maar tot ziens lieve fam en vriendinnetjes.